28 mei 2015

ik zou niet... (een liefdesverklaring)

Ik had verlof vandaag. Treinstaking, jawel. En ik had zin om te haken.  Een tussendoortje zou het worden. Ik wacht immers nog op de bijbestelling voor mijn deken. Een tussendoortje, maar daarom niet minder gegeerd...

Ik zou dus naar de wolwinkel gaan en ik zou zeker geen Noro kopen. Nee, een effen kleur, liefs okergeel, een mengeling van zijde en katoen. Dat zocht ik. Maar dat hadden ze dus niet. Maar wel Noro Taiyo Sport, de mooiste ever, normaal niet bestemd voor de Belgische markt. En ja, er zit zijde in en katoen en ook nog een beetje wol en polyamide. Daar kon ik niet aan weerstaan. Hoe zot ben ik van Noro! Zo wonderlijk mooi. In oktober ga ik trouwens leren spinnen. Als ik ooit dat Noro-garen zou kunnen evenaren... (dromen kan geen kwaad)

patroon: envoi van Wieke van Keulen
 Noro doet wel niet zoveel recht aan het patroon. Maar ach, dan doe ik dat later maar even opnieuw in een effen kleur.


7 opmerkingen :

  1. Reacties
    1. ik heb dat ooit gekund trouwens, spinnen : toen ik een jaar of 12 was deden wij dat thuis allemaal. Maar ik weet niet of dat zoiets is als fietsen dat je nooit meer vreleerd...

      Verwijderen
  2. Leren spinnen ! Klinkt wel heel interessant ! Ik weet zeker dat dat ook weer prachtige resultaten zal opleveren uit jouw handen !

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dat is mooie wol, zo veel kleurtjes in één bol!!! En hier staat een spinnenwiel; 't is lang geleden maar spinnen is heel rustgevend. alleen deed ik niets met de gesponnen wol.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Prachtige wol inderdaad, zoveel is duidelijk op de foto! En leren spinnen, ik droom er ook stilletjes van, heb hier al een spinnewiel staan, maar of het nog goed werkt, geen idee! Je sjaal wordt echt een beauty!
    Grtjes, rita.

    BeantwoordenVerwijderen